"Jesienny poranek"

Rano wstaje deszczyk pada
Taka pogoda niezbyt mi odpowiada
Ale trudno wiecie przecież
Że jazda to najfajniejsza rzecz na świecie

Wkładam kombi i deszczówkę
Zajęło mi to może z minutkę
Odpalam Dziorka daje ssanie
I budzi się moje kochanie

Klekot zaworów ten dźwięk silnika
Pobudza we mnie wojownika
Więc niczym ułan szybko wskakuje
Zapinam jedynkę i już po drodze pruje

Deszcz ciągle pada pogoda smętna
Opony zimne więc nie robię węża
Tylko spokojnie jadę do przodu
Niczym widmo w deszczowym amoku

I nagle korek koniec przyjemności
Trzeba uważać na znudzonych w autach gości
Jechać powoli z podwójną uwagą
Patrząc czy któryś nie chce dostać lagą

Ten przez telefon rozmawia wkurzony
Drugi słucha radia i jest zrozpaczony
Trzeci przysypia widocznie balował
Czwarty czyta gazetę ciekawe skąd ją wyczarował.

I tak półtorej godziny jechałem
Nawet przez moment słonka nie widziałem
Tylko deszczyk cały czas padał
I wodę na jezdni w koleinach układał.

Na Jesień

Hardkorowo dziś się czuję,
więc na dziorka już wskakuję,
Run włączony, starter klik
i z garażu ruszam w mig.

Pędzę sobie przez las, drogą,
wymachując prawą nogą,
gdyż mą nogę coś napadło!
macham, macham, aby spadło.

Lecz nie spadło oczywiście,
toż to przecież mokre liście,
pełno ich jest dookoła,
wnet przyczepność stracą koła!

Zamiast drogę obserwować
i motorkiem mym kierować
walczę z liściem lewą ręką,
liść ten dla mnie jest udręką!

Rdzawy kolor! Wredna świnia!
Bardzo mocno nogę trzyma,
czarne spodnie me oznacza,
rudą barwą mi uwłacza!

Jadę, jadę pochylony,
troszku grubo rozpędzony,
puszki z frontu nie spostrzegłem,
leżę w rowie! tak poległem!

Snowboardziści - ludzie fajni,
w ślizgach nawet w ryj wydajni,
nie to co na dziorze kolo,
w ślizg i z buzi gość ma rollo,

zima idzie całkiem sroga,
wieje zimnem już po nogach,
więc koledzy moi mili,
na dziora jeszcze zdążyli,
bo jak zima zaszaleje,
dziorek w garażu zaśniedzieje...