Jako że nikt jeszcze nie opisał pozwoliłem sobie coś takiego zapodać.

Niesulice

Piątek przywitał wszystkich w całej Polsce piękną słoneczną pogodą. Ośrodek wypoczynkowy mieści się w cichej spokojnej wiosce w Niesulicach. Cisza i spokój spajała okolicę. W południe zaczęły się pierwsze drgania stojącego nieruchomo powietrza. Z dalekich stron niczym rycerstwo najemne zaczęły  pojawiać się pierwsze Bandity. Na ośrodku zawrzało. Wieść o zlocie rozchodziła się niczym tajfun nikogo nie oszczędzając. Wszyscy w mgnieniu oka nie mówili o niczym innym tyko „Przyjadą Harlejowcy”.
Próby sprostowania że to Bandity, spełzły na niczym. „To nie Bandyci! To motocykliści! Ci -jak im tam- Harlejowcy „.
Ludzie z podziwem przyglądali się pojawiającym się kolejnym żelaznym rumakom.
Pierwszego dnia było nas niewielu. Ta garstka ludzi wzbudzała szacunek wszystkich ludzi na ośrodku. Były rozmowy zapoznanie. Oglądanie przeróbek w naszych rumakach. Podczas rozbijania namiotów okazało się że mamy mistrza pola namiotowego. Jeden z naszych kolegów zakupił namiot przez internet. Malutka paczuszka idealnie pasowała do motocykla. Jakie było zdziwienie wszystkich na polu namiotowym, a zwłaszcza właściciela gdy okazało się, że kupił tanio ale za to tylko pół namiotu. I tu miła niespodzianka. Obcy ludzie którzy nieopodal mieli rozłożony ogromny namiot zaproponowali nocleg dla kolegi. Udostępnili jedną z dwóch sypialni.
     Wieczorkiem zebraliśmy się przy grillu. Gorące kiełbaski oraz obficie lejące się piwo całkowicie zmyło zawstydzenie. A więc co ? Jak się bawić to się bawić. Usłyszeliśmy muzykę i jak ta szarańcza zapanowaliśmy na dyskotece. Orkiestra przygrywała kawałki niczym z wiejskiej zabawy. Bandziory na parkiet i rozhuśtamy towarzystwo. Śmiechy chichy tańce hulanka swawola Ledwie ośrodka nie rozwalą hejże hola. Ludzie patrzą co się dzieje, a to my Bandyci na parkiecie. Nieważny wiek. Jak  motocyklista szaleje to szaleje. Ludzie troszkę się zdziwili co się dzieje coś przegapili. Nagle jeden prawie łysy wziął mikrofon i coś krzyczy. To życzenia posłał wszystkim. Na co usłyszeliśmy .”Kochamy was motocykliści”. Niektórym tak dogrzało że postanowili schłodzić się w jeziorku. Co by nie było niebezpiecznie mogli wejść ale tylko do brodzika. Co i tak wykonali z wielką chęcią. Nocka późna się zrobiła trzeba skończyć palić grilla. Bo jak betki padniemy a rano nie wstaniemy.
    Od rana pojawiały się kolejne motocykle. Właściciele dumni ze swych maszyn ustawiali je kolejno w gromadzie tworząc wspaniały niezapomniany widok.

Przybyło ponad 40 maszyn Suzuki Bandit z różnych roczników w różnych wersjach. Ale łączyło je jedno. Właściciele. Wszyscy byli jak jedność. Polish Bandit Crew - te trzy słowa tłumaczą wszystko.
Przyszło południe. Pod wielkim banerem z logo forum ustawiła się cała zgraja motocyklistów i motocyklistek oraz nierozłączne plecaczki.

Wspólna fotka i już dwa motocykle palą gumę.

Dym unoszący się spod kręcących się kół wywołał aplauz gapiów. Tak zaczęło się ucztowanie.


Zaczarowanie umysłu spowodowane panującą atmosferą wolności oraz śmiechu pokazało innym że Motocyklista ma śmiech z przyrodzenia. Cieszy się z życia nie marudzi i nie jęczy jak wszelaki zwierz niemy.

Konkursy, wspólne pogawędki, śpiew, taniec zabawy.

To co się działo trzeba było przeżyć.

Żadne słowa, żadne zdjęcia Nie pokażą tego wspaniałego przyjęcia.

Ucztowanie do późna w nocy nikogo już nie zaskoczy.

Jak wspaniale wszyscy się bawili sami wiedzą bo organizacje na szóstkę ocenili. Ani jadła ani napitku nie brakło było aż nadto.

Co niektórzy rano odczuli dmuchając w alkomat kiedy się obudzili.

    Czas nam zleciał bardzo szybko. Czas do domu zbierać wszystkich. Szkoda  że tak krótko trwało Bo niedosyt na zabawę nam tylko podrasowało.